Dat een tomaat rood is, is geen vaststaand feit meer. In de glastuinbouw wordt er hard gewerkt aan verbeterde processen, energiezuinige methodes, maar ook aan nieuwe smaken en kleuren! Toezichthouder Milieu René mag dit voor zijn werk van dichtbij meemaken. Naast zijn werk is René foodblogger en heeft hij een moestuin. In deze blog vertelt hij hoe zijn werk en hobby bij elkaar komen:
Mijn baan heeft niets met voeding of eten te maken. Toch kom ik regelmatig bij alle soorten bedrijven die ook maar iets met ons eten te maken hebben. Een voorrecht want wie komt er nou beroepsmatig zowel in horecakeukens en supermarkten als bij veehouders en akkerbouwbedrijven of conserven- en suikerfabrieken, bakkerijen, slagerijen of brouwerijen? Omdat ik, naast mijn baan, ook nog foodblogger ben is het soms moeilijk om werk en hobby te scheiden. Zeker ook omdat de ondernemer veel liever over zijn passie praat dan over milieumaatregelen. Dat is namelijk mijn vak. Gelukkig kan het samengaan. Duurzaamheid en milieu zijn immers steeds meer verweven in de bedrijfsvoering.
Soms ontstaan daardoor ook leuke situaties. Zo was ik ooit bij een preikwekerij. Na een uitgebreide rondleiding door het bedrijf had de teler wel in de gaten dat ik meer dan geïnteresseerd was. Hij vroeg me dus of ik van prei hield. Nou dat deed ik. ‘Dan heb ik iets voor je’, zei hij. Daarop liep hij naar de inpaklijn waar de ene na de andere verse preistronk voorbij kwam. Stiekem dacht ik al dat dat vast een lekker maaltje ging worden. Hij kwam terug met een lege zak. ‘Kijk, hier staat een heerlijk recept op’ zei hij en ik kreeg de lege zak mee naar huis. Misschien wist hij dat ik als toezichthouder niets mag aannemen maar vier à vijf stronkjes prei om het recept te kunnen maken had best gekund. Dat mag van mijn baas.
Een bijzondere bedrijfstak vind ik de glastuinbouw. Professionele bedrijven die al heel lang met duurzaamheid bezig zijn. Milieumaatregelen zijn eigenlijk geen item meer. De omgang met water, de natuurlijke bestrijding van ongedierte en het energieverbruik, voor een glastuinbouwer de gewoonste zaken van de wereld. Het is indrukwekkend om door die eindeloze gangen te lopen vol met tomaten of paprika’s. De waterbassins voor de opvang van regenwater zijn immens als je er naast staat en door toepassing van warmtekrachtkoppeling kan op efficiënte wijze zowel warmte als elektriciteit worden opgewekt. De meeste glastuinbouwers waar ik kom zijn trots op hun bedrijf en vertellen er graag over. Dat zie je niet in iedere branche. Altijd wordt er gewerkt aan verbeterde processen, energiezuiniger methodes en altijd ziet het er keurig uit. Er ontstaan nieuwe rassen met een betere resistentie tegen ziekten maar ook met nieuwe smaken en nieuwe kleuren. Dat een tomaat rood is, is al lang geen vaststaand feit meer.
Dat geldt overigens niet voor mijn eigen moestuin. Daar ben ik pas dit jaar mee begonnen. Als foodblogger vind ik het leuk om zelf mee te maken wat het kweken van groente inhoudt. Één van mijn bescheiden successen waren mijn tomaten. Kerstomaten welteverstaan. En rood. Knalrood! Niet zo knapperig als de tomaatjes uit de kas. Dat dan weer niet.
Maar ik hield er wel een heerlijke pan rode tomatensoep aan over. Zelfgekweekt lijkt die nog lekkerder te smaken en duurzaam was hij zeker!
Tomatensoep
IngrediëntenVoor de bouillon
- 400-500 gram soepvlees
- 1 prei
- 1 winterwortel
- 1 ui
- paar takjes selderij
- 1,5 liter bouillon
- 1 kg rijpe tomaten
- 1 grote of 2 kleine uien
- 1 grote of 2 kleine kruimige aardappel
- 1 blikje (70 gram) tomatenpuree
- peper en zout
- bladpeterselie
Voor verse tomatensoep moeten we eerst bouillon trekken. Gebruik daarvoor het soepvlees, de prei, winterwortel, ui en selderij. Laat dit samen met ongeveer 1- 1,5 liter water minstens twee uur koken en breng op smaak met peper en zout. Schep aan het begin van de kooktijd een aantal maal het schuim van de bouillon. Haal vervolgens het vlees er uit en zeef de bouillon. De groente heeft zijn werk gedaan en kan weg. Het vlees kan later terug in de tomatensoep. Voor de snelle versie kan je ook een liter bouillon gebruiken gemaakt van twee bouillonblokjes of (beter) van een pot kant en klare rundvleesbouillon.
Snijd, terwijl de bouillon staat te trekken, een kilogram rijpe tomaten in kleine stukken (iedere tomaat ongeveer in 8 partjes). Snipper ondertussen ook de ui.
Als de bouillon klaar is voeg je daar de tomatenpuree, de tomaten, de ui en de kleingesneden aardappelen (om te binden) aan toe. Breng aan de kook , roer voorzichtig door en laat een klein uur zachtjes doorkoken. Giet de soep door een zeef en druk alles met de achterkant van een (saus)lepel of de stamper van een vijzel door een zeef zodat enkel de pitjes en velletjes van de tomaat en de ui overblijven.
Doe vervolgens nog wat zelf gedraaide gehaktballetjes door de soep, voeg het soepvlees opnieuw toe en laat het nog minstens 10 minuten doorkoken. Breng op smaak met peper, zout en eventueel een bouillonblokje. Garneer met gesneden peterselie en serveer met een stukje stokbrood. Smakelijk eten.
