Schorseneer

Aankooptips

Bij aankoop horen schorseneren stevig en droog aan te voelen. Ze mogen geen vertakkingen hebben. Schorseneren zijn ook te koop in blik of pot.

Bewaren

Je kunt schorseneer het beste op een koele (12-15°C) en droge plaats bewaren. Daar is hij een paar weken houdbaar. Om uitdrogen tegen te gaan, kun je schorseneer het beste in geperforeerd plastic verpakken. Gekookte en geschilde schorseneer kun je tot 12 maanden in de diepvries bewaren in een goed gesloten bakje of zakje (minimaal -18°C). Rauwe schorseneer kun je ook invriezen na ca. 5 minuten blancheren.

Schoonmaken

Borstel schorseneer voor gebruik onder stromend water schoon. Kook ze vervolgens in de schil gaar en laat ze in koud water schrikken. Stroop dan de schil eraf. Het is aan te raden om keukenhandschoenen te gebruiken bij het schillen, want er komt dan een kleverig sap vrij dat aan de handen blijft plakken. Snijd de schorseneer daarna in stukken. Je kunt de schorseneer eventueel ook eerst schillen (nadat je ze onder stromend water hebt geborsteld) en dan koken. De schil komt er dan wel lastiger af. Ook hierbij is het aan te raden om keukenhandschoenen te gebruiken.

Smaak

De smaak van schorseneer doet denken aan asperge of artisjok en soms zelfs oester. Schorseneer wordt vaak gekookt gegeten met een (kaas)saus, maar rauw (geschild en geraspt) is hij ook bijzonder lekker. Schorseneer vormt een goede aanvulling op het menu, bijvoorbeeld gebakken in boter, in een roomsaus of in de soep. Je kunt schorseneer ook eens koud in een salade eten met partjes sinaasappel. Of net als asperges: met een gekookt ei en ham. Of wat dacht je van schorseneer roerbakken met ui, paprika en champignons? Maar gratineer schorseneer ook eens met verschillende sausjes. De kooktijd van schorseneer is 20-25 minuten. In de magnetron kun je schorseneer in 4-6 minuten bereiden. Grillen kan ook: 2-4 minuten. Gesmoorde schorseneer bereid je in 25-30 minuten en gestoomd 30-35 minuten.

Bereidingstijden

Meer informatie

Schorseneer wordt ook wel winterasperge of zwarte wortel genoemd. Vanwege het kleverige sap dat vrijkomt tijdens het schillen, hoor je ‘keukenmeidenverdriet’ ook wel eens. Er zijn twee soorten schorseneer die nauw verwant zijn aan elkaar. Wat ze gemeen hebben, is tot 30 cm lange, dunne, spits toelopende wortel. Eén soort schorseneer (de haverwortel of salsify) heeft een witte of bleekbruine schil, maar de bekendste soort is van buiten zwart. Schorseneren zijn een beetje van tafel verdwenen omdat het schoonmaken veel werk is. Daarom behoren ze tot de zogenoemde ‘vergeten groenten’. Toch is dat jammer, want het bleekcrème vruchtvlees is heerlijk. De lichte soort schorseneer komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied. Tegenwoordig wordt de groente in veel delen van Europa en Amerika gekweekt. De zwarte is Zuid-Europees en de schorseneer dankt zijn naam volgens de overleveringen aan de zwarte schil. De Italianen noemen de schorseneer ‘scorza negra’ wat ‘zwarte schil’ betekent.