Voor de Jonagold geldt; hoe groter de blos, hoe beter de smaak! Deze appel is zoetzuur van smaak en heeft een heerlijk aroma.
Aankooptips
Een goede Jonagold appel moet er gaaf uitzien, is stevig en onbeschadigd. Appels zijn erg stootgevoelig. Stoten of butsen veroorzaakt beurse plekken. Behandel appels dan ook voorzichtig.
Wanneer in het seizoen
Beschikbaar uit Nederland
Appels van het ras Jonagold zijn jaarrond uit Nederland beschikbaar.
Bewaren
Een Jonagold is na aankoop circa 2 weken houdbaar. Bewaar appels op een koele, donkere plaats. Bij voorkeur in de koelkast, dan blijven ze tot wel 4 weken goed. Appels die op de fruitschaal liggen worden snel overrijp en doordat ze veel ethyleen produceren beïnvloeden ze bovendien het overige fruit op de fruitschaal. En niet op een goede manier helaas.
Bekijk alle jonagold receptenSchoonmaken
Was de Jonagold, verwijder het klokhuis en schil de appel indien gewenst. Appels verkleuren na het schillen snel. Voeg citroensap toe om bruinverkleuring te voorkomen.
Smaak
De Jonagold is een zoetzure appel en heeft een heel goed aroma. Deze appel is het lekkerst om als gezond tussendoortje uit de hand te eten. Ook bij het dessert, bijvoorbeeld door yoghurt en in muesli doet hij het erg goed.
Je kunt met appels eindeloos variëren. Zo is de Jonagold is erg geschikt om moes van te maken, en zijn ze ook heerlijk om te verwerken in een frisse fruitsalade of in warme gerechten. Je kunt de appels vullen en bakken in de oven, stoven of frituren. Maar maak van Jonagold appels ook eens een taartbodem of vul een cake met een lekkere compote. Je kunt er ook een appelsap van maken of wat dacht je van een saus, chutney of jam?
Meer informatie
De Jonagold is een vrij grote, hoge appel met een gele schil en een oranje tot helderrode blos. Er bestaan veel verschillende kleuren van de Jonagold, van helderrood tot donkerrood.
Voor de Jonagold geldt: hoe groter de blos, hoe beter de smaak.
Als cultuurvrucht is de appel al heel lang bekend, langer waarschijnlijk dan de peer. Dat valt onder andere af te leiden uit vondsten in Italië en Zwitserland, waar bij prehistorische paalwoningen resten zijn gevonden van gekweekte appels. Deze moeten al zo'n 4500 jaar geleden zijn geteeld. Over de wilde voorouders van de moderne appel bestaat enige onzekerheid. Waarschijnlijk heeft de Europese wilde appel als stamsoort niet zo'n grote rol gespeeld. Een grote rol zou wel zijn weggelegd voor de Astrakanappel uit Siberië en Noord-China.
Ze zijn niet alleen lekker, maar appels bevatten ook veel voedingsvezels en natuurlijke suikers. Voedingsvezels zorgen voor een goede spijsvertering en helpen bij de opname van andere belangrijke voedingsstoffen. De natuurlijke suikers in appels worden langzamer opgenomen dan gewone suikers waardoor ze je langer energie geven. Daarnaast bevat de appel relatief veel vocht. Daarom bewaren we al eeuwen een appeltje voor de dorst.
