De Elise appel biedt mensen met een milde appelallergie de mogelijkheid om zonder klachten een lekkere, gezonde appel te eten. Lees meer
Ze zijn niet alleen lekker, maar appels bevatten ook veel voedingsvezels en natuurlijke suikers. Voedingsvezels zorgen voor een goede spijsvertering en helpen bij de opname van andere belangrijke voedingsstoffen. De natuurlijke suikers in appels worden langzamer opgenomen dan gewone suikers waardoor ze je langer energie geven. Daarnaast bevat de appel relatief veel vocht. Daarom bewaren we al eeuwen een appeltje voor de dorst.
Aankooptips
Bij aankoop hoort een Elise appel er gaaf, stevig en onbeschadigd uit te zien. Appels zijn erg stootgevoelig. Stoten of butsen veroorzaakt beurse plekken. Behandel appels dan ook voorzichtig.
Wanneer in het seizoen
Jaarrond verkrijgbaar
Elise is het hele jaar verkrijgbaar.
Beschikbaar uit Nederland
Appels van het ras Elise zijn van oktober tot en met april uit eigen land beschikbaar.
Bewaren
Een Elise appel is na aankoop circa 2 weken houdbaar. Bewaar appels op een koele, donkere plaats. Bij voorkeur in de koelkast, dan blijven ze tot wel 4 weken goed. Appels die op de fruitschaal liggen worden snel overrijp en doordat ze veel ethyleen produceren beïnvloeden ze bovendien het overige fruit op de fruitschaal nadelig.
Bekijk alle elise receptenSchoonmaken
Was de Elise, verwijder het klokhuis en schil de appel indien gewenst. Appels verkleuren na het schillen snel. Voeg citroensap toe om bruinverkleuring te voorkomen.
Smaak
De Elise is een knapperige en sappige appel met een goed aroma. Het is een lekkere appel om uit het vuistje op te eten als gezond tussendoortje. Maar je kunt met appels blijven variëren.
Je kunt ze bijvoorbeeld verwerken in een fruitsalade, nagerecht, chutney of jam. Ook kun je appels bereiden tot een heerlijk zelfgemaakte appelsap, saus, appelmoes of compote. Met die compote kun je je taartbodem of cake vullen. Daarnaast kun je appels ook nog in de schil bakken, vullen, stoven of frituren.
Meer informatie
De Elise is een vrij grote, meestal kegelvormige appel. De vrucht heeft een egaal donkerrode blos op een geelgroene ondergrond.
Als cultuurvrucht is de appel al heel lang bekend, langer waarschijnlijk dan de peer. Dat valt onder andere af te leiden uit vondsten in Italië en Zwitserland, waar bij prehistorische paalwoningen resten zijn gevonden van gekweekte appels. Deze moeten al zo'n 4500 jaar geleden zijn geteeld. Over de wilde voorouders van de moderne appel bestaat enige onzekerheid. Waarschijnlijk heeft de Europese wilde appel als stamsoort niet zo'n grote rol gespeeld. Een grote rol zou wel zijn weggelegd voor de Astrakanappel uit Siberië en Noord-China.
