Naar de hoofdinhoud Naar de navigatie

Dille

Dille is een plantensoort die verwant is aan anijsachtige kruiden zoals venkel en kervel en heeft fijne, naaldachtige bladeren. Dille vormt een goede combinatie met komkommer, visgerechten en diverse koolsoorten.

Top 5 Dille recepten recepten

Aankooptips

Let er bij aankoop op dat de dille fris van kleur is en dat de blaadjes niet verlept zijn.

Wanneer in het seizoen

Dille is jaarrond uit eigen land verkrijgbaar.

Jaarrond verkrijgbaar

Dille is het hele jaar verkrijgbaar.

Beschikbaar uit Nederland

Dille is het hele jaar verkrijgbaar uit Nederland.

Bewaren

Een bosje dille kun je in vershoudfolie of in een goed afgesloten bakje of zakje enkele dagen in de koelkast bewaren.

Je kunt dille ook invriezen. Doe het kruid in een goed afgesloten zakje en bakje en dan blijft dille tot 12 maanden goed (minimaal -18°C).

Schoonmaken

Je kunt dille voorzichtig even schoonspoelen en droogdeppen. Zit er veel zand in? Leg het dan in ruim water met een snuifje zout.

Het zand zakt dan naar de bodem. Knip de steeltjes fijn of laat ze juist decoratief lang.

Smaak

Dille is een aromatisch kruid met een licht anijsachtige smaak. Het is vooral populair als smaakmaker bij bereiding van visgerechten. In de Scandinavische keuken wordt dille veel gebruikt.



Dille combineert goed met komkommer en diverse koolsoorten. In een koude komkommersoep is dille dus een goede smaakmaker. In groente- of vleessoepen ook. Of verwerk dille in crème fraiche bij gerookte zalm voor op toast. In sausjes voor gebakken of gegrilde zalm kan ook. In een gestoofde gerechten is dille ook lekker, bijvoorbeeld bij kip. Tevens kun je het kruid gebruiken bij het inmaken van bijvoorbeeld augurken.

Meer informatie

Dille is een plant uit de schermbloemenfamilie. Hier behoren ook venkel en kervel toe. Dille heeft fijne, naaldachtige bladeren.

Door de eeuwen heen zijn kruiden verbouwd en verwerkt. Aan sommige kruiden werden zelfs magische krachten toegeschreven. In de Middeleeuwen kweekten kloosterlingen kruiden in de kloostertuinen. Deze werden vooral gebruikt als geneeskruiden.