Ongeveer tien jaar geleden heb ik het bedrijf van mijn vader overgenomen. Het was eerst een gemengd bedrijf, maar ik ben verder gegaan met alleen de vollegrondgroente. Ik kweek namelijk verschillende soorten sla: lollo rosso, lollo bionda, eikenbladsla en bindsla. Veel werkzaamheden verricht ik zelf, maar ik ben erg blij dat ik drie dagen per week hulp krijg van een medewerker.
In de slateelt wordt grotendeels machinaal gewerkt. Dit begint al bij het planten van de slaplantjes, begin maart. Achter de tractor zit een plantmachine, die vier rijen tegelijk kan planten. Tot en met twintig augustus zijn we hier mee bezig. Ook voor het schoffelen gebruiken we de machine. Als de eerste kroppen sla volgroeid zijn, is het ongeveer half mei. Dan is het tijd om te oogsten; dit doen we met de hand. We stoppen de kroppen sla in dozen en kisten, waar er meestal twaalf in passen. Daarna staat de sla de rest van de dag in de koelcel, waarna The Greenery ze ’s avonds op komt halen. Verser kunt u de sla toch niet eten?
Ik ben erg blij met mijn prachtige baan en bedrijf! Ik vind het heerlijk om zo netjes mogelijk te werken. Onkruid heeft dan ook geen lang leven bij mij. Verder vind ik innovatie en ontwikkeling erg belangrijk. Ik houd dan ook goed in de gaten welke nieuwe rassen er zijn. De nieuwe soorten worden op zo’n manier gekweekt dat ze beter resistent zijn tegen ziekten. Ook proberen ze de sla zo te kweken, dat de luizen er geen trek meer in hebben. Het is natuurlijk ideaal om zo min mogelijk te hoeven te spuiten met beschermingsmiddelen! Omdat ik dit nu ook al erg weinig doe, heb ik een Global Gap-certificering. Hierdoor is het voor de consument niet alleen heel lekker, maar vooral ook heel veilig om mijn sla te eten.
Verder probeer ik ook het bedrijf zelf te verbeteren en er zijn dan ook plannen om uit te breiden in de toekomst. Ik hoop dat het gaat lukken!
Vaak vragen mensen aan mij welke soort ik zelf eigenlijk het lekkerst vind. Dat vind ik een lastige vraag, want ze hebben allemaal een eigen smaak en structuur. Als ik dan toch moet kiezen, dan ga ik voor eikenbladsla, deze soort is lekker zacht van smaak en we eten deze thuis dan ook het meest.
Ten slotte nog een tip, voor alle mensen die denken dat sla voor konijnen is: maak eens een stamppot van bindsla! Dat heb ik een konijn nog nooit zien eten, en het is ontzettend lekker!
Stamppot van bindsla eten konijnen niet!
