Naar de hoofdinhoud Naar de navigatie

Gieser Wildeman

De Gieser Wildeman peer heeft een zeer zoete smaak. Deze stoofpeer kookt vuurrood en is zo zoet dat suiker toevoegen overbodig is.

Gieser Wildeman recepten

Aankooptips

Bij aankoop hoort de Gieser Wildeman stevig aan te voelen en er gaaf uit te zien. Bepaal het rijpheidstadium door het vruchtvlees, naast het steeltje, zacht in te drukken. Als het vruchtvlees op deze plek iets meegeeft, is de vrucht rijp. Is het vruchtvlees op deze plek erg zacht, dan is de peer overrijp. Controleer de kwaliteit door te kijken en te voelen.

Jaarrond verkrijgbaar

Gieser Wildeman is het hele jaar verkrijgbaar.

Beschikbaar uit Nederland

De Gieser Wildeman is een stoofpeer die uit Nederland beschikbaar is van oktober tot en met februari.

Bewaren

Gieser Wildeman stoofperen zijn op een koele plaats enkele weken houdbaar.

Schoonmaken

Om te beginnen schil je de Gieser Wildeman stoofperen. De kleine peertjes kunnen heel blijven. Halveer de grote en verwijder de klokhuizen. Het steeltje kan je nog laten zitten, want deze geeft nog veel smaak af tijdens het koken.

De Gieser Wildeman is lekker als bijgerecht of dessert!

Smaak

De Gieser Wildeman heeft een zeer zoete smaak. Ongekookt is de peer niet geschikt voor consumptie. Deze stoofpeer kookt vuurrood en is zo zoet dat suiker toevoegen niet per se nodig is.

Het vruchtvlees van de peer is wit, vast en korrelig. Stoof de Gieser Wildeman in rode of witte wijn of in honing, op smaak gebracht met gember. Siroop is hiervoor ook geschikt. Naar smaak kun je nog kaneel toevoegen. De kooktijd voor de Gieser Wildeman peertjes is 2 tot 4 uur.

Stoofperen worden vaak als een heerlijk bijgerecht voor wild of rundvlees geserveerd. Voor een feestelijk effect kun je hele peertjes serveren. Je kunt van stoofpeertjes ook de lekkerste desserts maken of als compote serveren en verwerken in gebak.

Bereidingstijden

stoven 2-4 uur

Meer informatie

Een stoofpeer is kleiner en harder dan een gewone peer. De Gieser Wildeman is een kleine, korte stoofpeer met een naar de steel spits toelopende hals. De kleur is roestbruin op een groengele ondergrond.



Over de geschiedenis en afstamming van de peer in het algemeen is weinig bekend. Wilde peren komen nog altijd voor in delen van Europa, West-Azië en Noord-Afrika. Aangenomen wordt dat de gekweekte rassen van een of meer van deze wilde soorten afstammen. Peren kunnen in twee categorieën worden verdeeld: handperen en stoofperen. De eerste handperen werden tegen het einde van de 16e eeuw geoogst in Frankrijk en Italië.



Een peer zit boordevol vezels. Vezels zijn belangrijk voor de opname van voedingsstoffen en een gezonde spijsvertering. Ook bevat deze peer natuurlijke suikers. Die geven energie om je alert te houden en de dag goed te beginnen. De peer bevat ook veel fructose. Fructose wordt langzamer opgenomen en geeft daardoor ook langer energie. Daarnaast bevat de peer veel vocht. Vocht uit eten en drinken is belangrijk om het lichaam goed te laten functioneren.

Geoogst door: