
Morilles hebben een sponsachtige, puntige hoed wat doet denken aan een honingraat. De smaak van de morilles is kruidig en komt goed tot zijn recht in wildgerechten of ragouts.
Morilles hebben een sponsachtige, puntige hoed wat doet denken aan een honingraat. De smaak van de morilles is kruidig en komt goed tot zijn recht in wildgerechten of ragouts.
Bij aankoop horen morilles er vers en fris uit te zien.
Morilles is het hele jaar verkrijgbaar.
Als de morilles goed gekoeld bewaard wordt, is deze enkele dagen houdbaar.
Bewaar paddenstoelen niet bij sterk ruikende groenten als prei en ui. Paddenstoelen nemen namelijk gemakkelijk geurtjes over. Houd ze liever ook uit de buurt van fruit of citrus, want daarbij zullen paddenstoelen sneller verouderen. Wil je morilles invriezen? Dan kun je ze het beste eerst blancheren (kort koken) of sauteren (kort roerbakken). Laat ze op keukenpapier uitlekken en afkoelen en stop ze in een diepvrieszakje of doosje in de vriezer. Ze zijn dan ongeveer drie maanden houdbaar.
Snijd de morilles in de lengte door en controleer hem op ongedierte. Vervolgens spoel je hem af met water en droog je hem.
Na het schoonmaken kun je hem het best meteen bereiden. De gedroogde exemplaren moet je eerst goed weken. Het vocht dat overblijft na het weken kan beter niet gebruikt worden omdat er vaak zand in achterblijft.
Morilles hebben een sponsachtige, puntige hoed die doet denken aan een honingraat. Deze goudbruine hoed is 5 tot 20 cm hoog en wordt geeloranje bij ouderdom. Vanbinnen is het vruchtlichaam hol. Het vlees is wit tot crème van kleur.
Oorspronkelijk kwamen morilles in Europa vrij veel voor op kalkrijke bosgronden. Inmiddels zijn ze op veel plaatsen verdwenen en behoren ze tot de beschermde soorten. De in Nederland aangeboden gedroogde en ingeblikte morilles zijn geïmporteerd uit Frankrijk, Spanje en Italië. Morilles groeien de hele lente in struikgewas in open bossen, op braakliggende grond, duinen en langs paden.